Steltkluut, Himantopus himantopus, 33 – 36 cm
Herkenning
Sierlijke zwart-witte vogel met rechte, dunne snavel en extreem lange roodroze poten. De maat hierboven is met de snavel, maar zonder de poten. In de vlucht worden de kop en poten geheel gestrekt, waardoor hij een erg lang silhouet krijgt. In de vlucht is op de rug een witte wig zichtbaar, de Steltkluut maakt dan snelle en ondiepe vleugelslagen. Het mannetje heeft meer zwart op de kop dan het vrouwtje en dat is bij beide geslachten variabel. De ondervleugels zijn helemaal zwart, de verdere onderdelen zijn wit. Het is een nerveuze en zeer luidruchtige vogel, vooral bij verstoring in de broedtijd. Overwintert ten zuiden van de Sahara.
Biotoop
Natte moerassen, ondergelopen land, lagunes, zowel in zout, brak als in zoet water. Kan door de zeer lange poten in dieper water foerageren dan andere steltlopers.
Voedsel
De Steltkluut pikt insecten van het oppervlak van zoet en brak water. Soms waadt hij tot aan zijn buik om zijn voedsel te bereiken.
Broeden
Er wordt gebroed in moerassige gebieden zonder getij. Om tot broeden te komen moet er ondiep water (tot 20 cm) aanwezig zijn. Het nest is vaak niet meer dan een ondiep bekleed kuiltje, op de grond of op een bultje plantaardig materiaal. Dit wordt verhoogd als de waterspiegel stijgt. Er wordt solitair, maar ook in losse kolonies gebroed. De vier kuikens vliegen uit als ze een maand oud zijn. De jonge Steltkluut heeft nog een relatief korte snavel en poten. Bij droogte rond de Middellandse zee komen de vogels onze richting op en broeden er meer in onze omgeving.
Aantallen in Nederland
5 – 23 broedparen, vooral in west Nederland, de aantallen wisselen sterk per jaar.
Aantallen in onze omgeving
Slechts tweemaal waargenomen; op Hemelrijk in augustus 2005 en op een vennetje in de Hurkse Bossen in april 2015. Wordt in de Osse polder wat vaker gezien.